ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ Β’ ΕΛΜΕ :Νέα ανεξάρτητη συλλογική δράση

ΡΑΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο» 

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ Β’ ΕΛΜΕ 

Χρειαζόμαστε νέα συνθήματα: Νέα ανεξάρτητη συλλογική δράση. 

«Είδα το νέο ν’ άρχεται, μα… έμοιαζε με το παλιό!» 

«Μ. Μπρεχτ»

Ο μοιραίος μνημονιακός θίασος των εγχώριων εντολοδόχων των κατοχικών δυνάμεων που εξαπάτησαν, απειλώντας και εκβιάζοντας την κοινωνία καταλύοντας μάλιστα κάθε δημοκρατική νομιμότητα, που εκτελούν κατά γράμμα το «συμβόλαιο» υποτέλειας της χώρας και εξαθλίωσης του λαού, μετατρέποντας την πατρίδα σε αποικία χρέους, πρέπει επειγόντως να ανατραπεί. 

Οι εκπαιδευτικοί ποτέ δεν ευνοήθηκαν. Αντίθετα αδικούνται και απαξιώνονται συνεχώς (από όλες τις κυβερνήσεις) και οδηγούνται σήμερα σε «σύγχρονη φτώχια, και εξαθλίωση». Ταυτόχρονα η εκπαίδευση παραδίδεται στις ..........
δυνάμεις της αγοράς και στην "φαλιρισμένη" τοπική αυτοδιοίκηση. 

Η διέξοδος από αυτό το τέλμα όμως δεν μπορεί γίνει, μέσω των αναξιόπιστων συστημικών ηγεσιών του υποταγμένου στα κόμματα αστικού κατά βάση συνδικαλιστικού μας κινήματος, ούτε μέσω των θεσμικών κομμάτων της συμβιβασμένης αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας.. Οι προσχηματικές εικοσιτετράωρες απεργίες, οι παραδοσιακοί περίπατοι διαμαρτυρίας μπροστά από τη Βουλή, οδηγούν το όποιο κινηματικό υποκείμενο στην απογοήτευση και την απραξία. 

Με την καθεστωτική Αριστερά έτοιμη να αναλάβει την κυβέρνηση στην Ελλάδα, που καλά θα κάνουμε να θυμηθούμε πρώτα και πώς ο Kirchner σκότωσε τους πικετέρος (αγανακτισμένους ανέργους) και έσωσε τον καπιταλισμό στην Αργεντινή. 

Η ΡΑΣ εμμένοντας στην βασική της αρχή για συνεργασίες στην εκπαίδευση και τη κοινωνία, για τη συγκρότηση Παλλαϊκού Μετώπου, όπου θα απαντάει στο αίτημα των καιρών για τη ανατροπή των μνημονίων και των κυβερνήσεων και όσων τα υπηρετούν, και έχοντας πλήρη διαφωνία με τη σημερινή λειτουργία της τοπικής Β’ ΕΛΜΕ (πέρα από πρόσωπα), για μια ακόμη φορά πήρε την πρωτοβουλία για συνεργασία στις εκλογές (29-11-2012) για το νέο Δ.Σ. Β’ ΕΛΜΕ. 

Κατά τη συνάντησή μας, την Παρασκευή 23/1/2012 με τους συναδέλφους της «ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» σε επίπεδο Β’ ΕΛΜΕ, όπου και αυτοί κηρύττουν την αυτονομία του σωματείου από τα κόμματα, και δείχνουν αντιμνημονιακή διάθεση, με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι οι καιροί άλλαξαν! Εκεί συναντήσαμε τον σύγχρονο πολιτικό ολοκληρωτισμό, όπου η μεταλλαγμένη εδώ και καιρό «Συμμαχία» λίγο ως πολύ μας ζήτησε πρώτα να αποκηρύξουμε τον συναγωνιστή μας, που διώκεται (άδικα όπως είπαν), ως μοναδικό όρο συνεργασίας. Όροι έξω από κάθε δεοντολογία και ηθική, πέρα από κάθε επίπεδο αλληλεγγύης που πρέπει να διακρίνει το συνδικαλιστικό κίνημα και όσους το υπηρετούν ανιδιοτελώς. Αντιλήψεις που ταυτίζονται απόλυτα με αυτές του «αριστερού» υπουργού Μανιτάκη. 

Συλλογικές φοβίες και ηθικός πανικός; Ή μήπως η ενοχλητική ευθύτητα και η διαρκής αγωνιστικής διεκδίκηση των δίκαιων του κλάδου και η αναγέννηση της ΕΛΜΕ, που θέσαμε ως ΡΑΣ, σήμερα δεν βολεύουν όλους αυτούς τους μέτοικους της ιστορίας που διεκδικούν θέση «Χαλίφη» στη θέση του «Χαλίφη»; 

Οι προσχηματικές συμπεριφορές που εκτός ότι ακυρώνουν τους ίδιους δείχνουν ταυτόχρονα το ρόλο που θέλουν να παίξουν και στο τοπικό ΠΥΣΔΕ (δυστυχώς και με την ψήφο μας) στις σημερινές δύσκολες στιγμές που περνάει ο κλάδος. 

Παράλληλα θέλουν να βγάλουν λάδι ορισμένους από το άθλιο διαπλεκόμενο τοπικό καθεστώς που έκανε την πρωτόγνωρη - 10/χρονη - δίωξη στα χρονικά της εκπαίδευσης (διοικητική, ποινική, ηθική και οικονομικής εξόντωσης του συναδέλφου μας) οι οποίοι σήμερα είναι συνομιλητές τους. Αυτούς που αν όχι στήριξαν αλλά ούτε και αντιτάχθηκαν στη δίωξη. Ίσως τώρα μπροστά στην οικοδόμηση του νέου ΠΑΣΟΚ έπρεπε να βρουν την Ιφιγένεια προς τέρψη όλων! 

Να ξέρουν όμως ορισμένοι ότι το κίνημα δεν έχει ανάγκη από εισαγγελείς! Αν κάτι μας φοβίζει σ’ αυτή τη φάση είναι ο «θάνατος» της συλλογικής συνείδησης και η μέθη απ’ το «αθάνατο» κρασί της εξουσίας και της αλαζονείας τους… 

Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού έχουμε τους συναδέλφους της κυβερνητικής ΔΑΚΕ στην ΕΛΜΕ οι οποίοι είναι μια «ωραία ατμόσφαιρα» (όπως είπε και ο Ηλιόπουλος), όπου με βάρκα το κόμμα ελπίζουν να έρθει η σειρά τους σε κάποια θεσούλα για να σωθούν, και γι’ αυτό έχουν υποτάξει όλη την λειτουργία του σωματείου. Οι νεώτεροι συνάδελφοι, ψηφοφόροι τους ευελπιστούν και αυτοί να βολευτούν με καμιά «αποσπασούλα», σε βάρος βέβαια άλλων! Για την εργασιακή εφεδρεία και τις απολύσεις στην εκπαίδευση δεν άκουσαν τίποτε όλοι αυτοί; Για την κατάργηση της μονιμότητας και την κοροϊδία στους συναδέλφους αναπληρωτές και ωρομισθίους τι έχουν να πουν; Για την κατάργηση των υποστηρικτικών δράσεων του σχολείου, των Τ.Α.Δ-Ε.Τ.Α.Δ., της σίτισης και τον συνεχή υποβιβασμό των Μουσικών, την κατάργηση της μεταφοράς των μαθητών, τη νέα κατάργηση σχολείων (βλέπε σύντομα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ) τι λένε οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ και της παλιάς & νέας ΠΑΣΚ; Καλά για τον μισθό δεν τους ρωτάμε καθώς αυτοί είναι υπεράνω χρημάτων! 

Η ΠΑΣΚ, ότι απέμεινε, προσπαθεί να πλασαριστεί στη διαχείριση της μίζερης λειτουργίας του σωματείου με τα μάτια στραμμένα στη διοίκηση ως καθεστωτική δύναμη, διότι αγώνες και ανατροπές τώρα είναι για άλλους…. Άλλωστε το μνημόνιο προβλέπει μέσα τα κεφάλια και οι συνάδελφοι της ΠΑΣΚ πολύ γρήγορα χώθηκαν ολόκληροι στα κλινοσκεπάσματά τους! Βλέπεις είναι στελέχη της διοίκησης και οι περισσότεροι δεν ευκαιρούν να ασχοληθούν με τον κλάδο υποψήφιοι όμως είναι. Γιατί; 

Για όλα αυτά ψηφίζουμε στις 29 Νοεμβρίου συνάδελφοι και όχι για τα κομματικά «μαγαζιά». Οι νέοι συνάδελφοι οφείλουν να γνωρίζουν ποιοί αγωνίστηκαν αταλάντευτα μέχρι σήμερα στον κλάδο και έτσι υπήρχαν οι μόνιμοι διορισμοί, το ωράριο, η δημοκρατία στο σχολείο, οι σύλλογοι διδασκόντων, το συνταξιοδοτικό, η περίθαλψη και όλα αυτά μέχρι σήμερα που «απολάμβαναν» οι δημόσιοι λειτουργοί και που σήμερα τελειώνουν! Οι ένοχοι πολλοί. Εμείς συνένοχοι δεν είμαστε σε αυτό το έγκλημα που ήρθε. Έγκυρα είχαμε προμηνήσει για τον «βαρύ και συντηρητικό χειμώνα» που έρχονταν, απλά δεν γίναμε πιστευτοί τότε, διότι άλλες ήταν οι προτεραιότητες πολλών εξ ημών, που κυριεύτηκαν από τους μεγαλοϊδεατισμούς των ενωμένων αγορών με προμετωπίδα την καταναλωτική ιδιωτία! 

Δεν είναι οξύμωρο όμως μετά όλων αυτών να υπάρχουν συνάδελφοι που να θεωρούν ότι οι παρατάξεις αυτές θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο; Τότε ποιοι μας έβαλαν στη στενωπό της απαξίωσης και της εξαθλίωσης ως κλάδο και κοινωνία γενικότερα; Τι προσμένετε συνάδελφοι από την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ, την αύξηση του μισθού; ή την χαμένη μονιμότητα; ή μήπως των διορισμό των άνεργων πτυχιούχων; 

Όσο για τη νέα Συμμαχία, είναι ένας «χυλός», όπου εξελίσσετε σε συνδικαλιστικό κυβερνητικό συνασπισμό με λογικές που έχουν αποτύχει και έχουν φέρει το κίνημα πολύ πίσω. 

Τι απομένει συνάδελφοι; 

Αν η πορεία μας δεν έχει την ολική ρήξη με το παρελθόν, ακόμη και με τα τμήματα εκείνα, που διακηρύσσουν με συγκαλυμμένο ή μη τρόπο ότι τα σωματεία ανήκουν στο κόμμα τότε το σχέδιο της αυτονομίας της δράσης των εργαζομένων καθηγητών στο δημόσιο σχολείο είναι ακόμη και σήμερα επιβεβλημένο να κατακτηθεί. 

Η Ρ.Α.Σ. θα πορευτεί μαζί με τους συναδέλφους τον δύσκολο δρόμο της ανεξάρτητης και αντιμνημονιακής δράσης πέρα και έξω από κάθε δέσμευση και είμαστε σίγουροι ότι οι συνάδελφοι θα εκτιμήσουν τις τεράστιες προσπάθειες που κάναμε για να αναδειχθούν τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του κλάδου και του Δημόσιου Σχολείου κόντρα στον αρνητικό συσχετισμό που διαμορφώθηκε από πάγιες αντιλήψεις και συμπεριφορές που σήμερα θεωρούμε ότι δεν ισχύουν. Έχουν χρεοκοπήσει και ξανάρχονται σαν καινούργιες… 

Είναι ανάγκη να υπάρξει από τα κάτω μια Ριζοσπαστικά Αντιμνημονιακή Συσπείρωση της κοινωνίας για έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στους κατακτητές της χώρας μας και την δουλική συγκυβέρνηση με συντονιστικό κέντρο το σωματείο μας. 

Μια τέτοια ΕΛΜΕ θέλουμε και γι’ αυτό κατεβαίνουμε και στις εκλογές. 

· Στις εκλογές αυτές όλοι κρινόμαστε! 

· “Ας παραμείνουμε άνθρωποι” 

· Με τη Ρ.Α.Σ. για να τα ανατρέψουμε όλα 

· Διεκδικούμε: «Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας» 

· Να φύγουν οι γορίλες από τη χώρα μας 

Αγρίνιο 26-11-2012 

Υ.Γ. Οι συνάδελφοι που επιθυμούν να πλαισιώσουν το ψηφοδέλτιό μας ας επικοινωνήσουν μαζί μας 

Για τη ΡΑΣ 

Ανδρέας Ντούλιας 

Βασίλης Τσιλίκης 

Γιάννης Καμζέλας 

Γιώργος Χαραλάμπους 

Κώστας Κορδάτος (μέλος Δ.Σ. Β’ ΕΛΜΕ΅) 

Καίτη Λογκιτζίδου 

Μιχάλης Ζαραβίνας 

Νίκος Σταμάτης 

Νίκος Μουτάφης